Mijn naam is Margot Faber. Ik woon in Groningen in een fijn huis met een tuin. Ik vind het fijn om andere mensen te kunnen helpen en ik draag ook graag mijn steentje bij aan een mooie leefbare wereld voor al het leven dat er nu is en dat nog na ons komt. Daarom heb ik er voor gekozen dat in mijn werk ook te kunnen doen.
Ik ben gek op mijn tuin. Ik verbouw er verschillende groenten op basis van de ‘schijnbare chaos’ zonder gebruik van gif of kunstmest. Het geeft mij ontzettend veel plezier om uit mijn tuin te kunnen eten en om te zien hoe de gewassen en bloemen elk jaar weer groeien. Ooit hoop ik met een lief een klein huisje te hebben met een grote tuin waar we veel uit kunnen eten en waar ik misschien ook wel aan/bij huis mijn werk kan doen.
Verder doe ik in mijn vrije tijd aan yoga (ik ben ook opgeleid tot yoga docent en geef yogales bij Daoud Rahimi Gym en Open Yoga). Ik houd ervan om in de natuur te zijn en over de natuur te leren, te lezen, te dansen, te bakken (glutenvrij en zonder toegevoegde suikers) en een fijne tijd en fijne gesprekken te hebben met familie en vrienden. Ik ben ook erg geïnteresseerd in voeding en gezondheid en (spirituele) wijsheden van oude inheemse volkeren en religies.
Opleidingen (chronologisch omgekeerde volgorde):
- Natuurcoaching, Innersteps School voor natuurcoaching (lopend)
- Opleiding tot coach ICM, Groningen – aangesloten bij NOBCO, EQA Practitioner
- Yoga Teacher Training 200 uurs, Open Yoga Groningen
- Breathe to Heal Facilitator Training van Max Strom, Utrecht
- Cursus Procesbegeleiding van Hartelijk Gefaciliteerd, Groningen
- Leren Modereren van masteringmoderation.com bij Kim Coppes en Jan-Jaap in-der-Maur, Driebergen
- MSc Environmental Sustainability, University of Edinburgh, Schotland
- BSc en MSc Pedagogische Wetenschappen, specialisatie volwasseneneducatie, Rijksuniversiteit Groningen
Een volledig profiel van mijn werkgeschiedenis en opleidingen, vind je op LinkedIn.
Mijn verhaal in het kort
Als klein meisje was ik ontzettend leergierig. Later in mijn leven, bleek mijn kracht om na te denken, ook soms een zwakte te zijn. Ik leerde dat je door eindeloos te analyseren zo in je hoofd kon vastzitten, dat je niet meer echt in het hier en nu aanwezig kon zijn om te ervaren wat daar te ervaren was. Ik deed het eigenlijk altijd goed op school en stroomde door naar de universiteit. Uitgeloot voor geneeskunde, ging ik pedagogische wetenschappen studeren. Ik maakte dit af, maar het was het nooit helemaal voor mij. Ik deed daarna een masteropleiding Environmental Sustainability in Schotland wat ik echt fantastisch vond. Toen ik terugkwam in Nederland, kwam ik na een paar banen, terecht bij de provincie als beleidsmedewerker landbouw. In die functie werd mijn leerlust nog altijd vervuld en die combineerde ik met mijn verlangen om bij te dragen aan een mooiere, schonere en leefbare wereld voor generaties (mensen en ander leven) na ons. Maar na verloop van tijd begon de mismatch steeds duidelijker te worden. In 2021 tijdens de Covid pandemie, kreeg ik een burn-out. Na een poos proberen om te reïntegreren werd het voor mezelf steeds duidelijker dat ik niet zou herstellen als ik terug zou gaan, dus ging ik per augustus van dat jaar uit dienst. Ik dacht dat ik daarna snel zou opknappen en lekker voor mezelf aan de slag zou gaan, maar niets bleek minder waar. Om de zoveel tijd donderde mijn energie als een kaartenhuis weer in elkaar. En dat terwijl ik zo goed oplette om niet te veel te doen, rustig op te bouwen, gezond te eten et cetera. Het dreef me tot wanhoop. Gelukkig had ik het idee opgevat om naar een arts te gaan die naast geneeskunde (gynaecologie) ook complementaire opleidingen had gevolgd en door haar kwam ik er achter dat er wel degelijk iets fysieks aan de hand was. Helaas moest ik om beter te worden door hele diepe dalen; zowel fysiek als emotioneel. Dit hoort bij de herstelperiode. Uiteindelijk ben ik blij en dankbaar voor alles wat ik heb meegemaakt, omdat het me hier heeft gebracht waar ik nu ben. Het heeft me nóg meer geleerd om begrip te hebben voor anderen én voor mezelf, niet te (ver)oordelen en oog te hebben voor elke unieke situatie, context en elk uniek persoon. Tot op de dag van vandaag heb ik nog niet weer mijn volle energie terug, maar gelukkig is het al veel meer dan pakweg een jaar geleden en ik heb er vertrouwen in dat ik de komende tijd steeds meer energie terug krijg.